Vier generaties Strijbosch bij Brandweer Didam

DIDAM – Op zondag 9 september is het precies 200 jaar geleden dat er in Didam een brandweerpost werd opgericht. Het korps kent daarmee een rijke historie, waar tal van Didamse families deel van uitmaakten. Zoals de familie Strijbosch, waar inmiddels de vierde generatie klaarstaat om de brandweerspuit ter hand te nemen.

Nine en Wim Strijbosch.

In 1933 was Willem Strijbosch de eerste in de familie die zich bij de brandweer aanmeldde. Hij had net de molen overgenomen en kon evenals veel Didamse ondernemers als eigen baas makkelijk vrij nemen als er in het dorp een brand moest worden geblust. Later volgden zijn zonen Benny en Wim zijn voorbeeld. Waar Wim maar een paar jaar diende, was Benny bijna 35 jaar brandweerman. Hij inspireerde op zijn beurt zoon Wim (52) voor het brandweervak, dat hij na 26 jaar nog steeds uitoefent.

“Ik wilde graag iets doen voor de maatschappij”, zegt Wim. “Het geeft veel voldoening als je mensen kunt helpen. Maar het is ook gewoon een leuke hobby. Je maakt van alles mee. Mooie momenten, maar ook nare dingen. Zoals de ramp bij de familie Udink in Didam, waarbij twee bekenden van me omkwamen. Daar heb ik het nu nog moeilijk mee.”

Nu is het aan zijn dochter Nine Strijbosch (23) om de familietraditie voort te zetten. Ze groeide net als haar opa en vader op met de brandweer. Al jong wist ze dat ook haar toekomst in de kazerne ligt. “Als kind reed ik al op een speelgoed brandweerauto door huis”, vertelt Nine. “En ging bij pa de pieper, dan keek ik meteen op internet waar de brand was. Het was altijd sensatie, dat vond ik mooi. Net als de verhalen waarmee hij na een uitruk thuiskwam.”

‘Ik wil de wereld een beetje veiliger maken’

Die interesse in de brandweer bleef en vorig jaar augustus meldde Nine zich als vrijwilliger aan bij de post in Didam. Sinds 1 januari heeft ze een tijdelijke aanstelling, die over anderhalf jaar definitief wordt bij het afronden van haar opleiding. Nine: “Als brandweervrouw, maar ook in mijn werk, wil ik de wereld een beetje veiliger maken. Ik heb net mijn studie integrale veiligheidkunde afgerond en heb nu een baan bij Geldersche Kasteelen. Daar heb ik ook veel met de brandweer te maken.”

Als aspirant brandweervrouw heeft ze inmiddels ook haar eerste grote brand meegemaakt. Met de stalbrand afgelopen zomer, waarbij 2500 varkens omkwamen, kreeg ze letterlijk haar vuurdoop. “Dat was heftig”, zegt ze. “Ook omdat het onze buren zijn. Je kent die mensen goed, waardoor het nog meer indruk maakt.”

Bij de brand mocht Nine niet blussen, omdat ze nog in opleiding is. Het was onder andere taak om de slangen uit te gooien. “Dat is best zwaar, die slangen wegen behoorlijk wat kilo’s. Het was bovendien dertig graden en het pak en het vuur maakten het nog eens extra heet.”

Toch kijkt Nine met een goed gevoel terug op haar eerste grote brand. “Ook ik ben bij de brandweer gegaan om mensen te kunnen helpen. Dat is gelukt, omdat we in elk geval die andere schuur en het huis hebben kunnen behouden. Dat voelde echt als een overwinning.”

Lees ook: ‘Brandweer Didam viert 200-jarig jubileum’