LOIL – Tien jaar na dato komt er weer een openluchtspel in Loil. Was in 2010 het 100-jarig bestaan van het kerkdorp het thema, in 2020 staat het openluchtspel in het teken van 75 jaar bevrijding. De aanleiding voor het verhaal is een drama dat zich vier dagen na de bevrijding in 1945 afspeelde bij de meisjesschool en het klooster in Loil.
Hierbij lieten twee 12-jarige meisjes, Leike van Vuuren en Fien Seegers, het leven. Zij wilden die zaterdagmiddag 7 april de zusters helpen bij het schoonmaken van het klooster. Terwijl de zusters de sleutel ophaalden, wachtten de meisjes bij het gesloten hek. Niet veel later klonk er een gigantische knal. De zware munitie die door de Duitsers in de school was achtergelaten, ontplofte. Daarmee werd niet alleen de school en een flink deel van het klooster verwoest, maar ook de levens van de families Seegers en Van Vuuren.
“We lopen al jaren rond met het idee voor een tweede openluchtspel in Loil”, vertelt Frank Gies. Samen met Hein Harmsen en Edwin van Onna was hij het creatieve brein achter het openluchtspel in 2010. “In 2016 hebben we al eens nagedacht over een thema. We wilden het niet meer op dezelfde locatie als toen, achter de pastorie en de kerk, doen. Zo kwam de Bosslagstraat ter sprake, maar die lag te ver buiten het centrum van het dorp. Vervolgens kwamen we al snel uit bij het parkje aan de Kloosterstraat, waar het drama zich toen afspeelde.”
Omdat de drie de afgelopen jaren te druk waren met andere dingen, verdween het openluchtspel naar de achtergrond. Op zaterdag 11 mei, het eeuwfeest van schuttersgilde Loil-Vooruit, werd het idee echter toch weer uit de kast gehaald. “In 2020 is het precies tien jaar na het eerste openluchtspel”, zegt Harmsen. “Bovendien past het onderwerp perfect bij 75 jaar bevrijding. Als we het nog eens willen doen, moet het volgend jaar.”
Dat betekent echter wel dat Gies en Harmsen het verhaal en de muzikale invulling in september al klaar moeten hebben. Gies: “Willen we het openluchtspel eind mei, begin juni op de planken brengen, dan moeten we in september met de repetities beginnen.” Dus planden de twee onlangs een dag, waarbij de hoofdlijn van het verhaal alvast op papier werd gezet.
Ook werd het oude productieteam weer gevraagd om mee te werken. Naast Frank Gies, Hein Harmsen en Edwin van Onna maken Geert Stienissen, Ap Dieker, Onne Heesen en Theo Stienissen weer deel uit van het team. Harmsen: “Hans Otten wil wel meewerken, maar zit dit keer niet meer in het productieteam.”
Inmiddels is de titel van het openluchtspel in 2020 bekend, ‘Nooit meer’. Daarmee verwijst het team naar de oorlog en de impact die het drama op de families heeft gehad. Verder is bekend hoe het verhaal begint en eindigt en wanneer de pauze is. “We willen beginnen met de klap”, zegt Harmsen. “Daarna gaan we terug naar de geboortejaren van Fien en Leike en laten we iets over de moeilijke jaren ’30 zien. De oorlog begint net voor de pauze. Na de pauze is het echt oorlog en werken we weer toe naar de climax van het verhaal, de ontploffing.”
Het artikel, dat Tom van Alst in 2015 in het jaarboek van de Oudheidkundige Vereniging Didam over de gebeurtenis schreef, is de basis van het verhaal. “Verder hebben we een gesprek gehad met Annie Morren-Seegers, de één jaar jongere zus van Fien”, vertelt Gies. “Daar zijn ook opnames van gemaakt, die we gebruiken in het stuk. Annie wordt bovendien nagespeeld en vormt de rode draad in het openluchtspel.”
Het openluchtspel ‘Nooit meer’ is grotendeels gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Gies: “Het verhaal dat wij vertellen is echter niet helemaal waar, maar ook een beetje fictie. Het is heel verdrietig, maar we brengen er ook humor in. De mensen moeten na afloop niet alleen met een brok in de keel naar huis gaan, maar ook een leuke avond hebben gehad.”
Foto: v.l.n.r. Theo Stienissen, Ap Dieker, Onne Heesen, Frank Gies, Edwin van Onna, Hein Harmsen en Geert Stienissen.
