Sinds mensen- en dierenheugenis eet men vlees. Zelf ben ik een echte carnivoor, een vleeseter dus. Ik geef toe dat ik het al jaren met brokjes moet doen, waarvan de producent zegt dat er vlees in verwerkt is, maar daar twijfel ik toch aan. Ik mis toch wel de smaak van een echte lekker sappige biefstuk of een heerlijk stukje worst van de slager. Mijn verre voorouders aten niet anders, maar toen was er nog geen slager te bekennen.

In de mensenwereld eet men ook vlees, maar dat staat de laatste tijd meer en meer ter discussie, of het wel gezond is en of men daarvoor wel dieren moet slachten. Er zijn fanatieke vleeseters die af en toe iets plantaardigs tot zich nemen. Dat zijn de omnivoren, alleseters dus. Er zijn mensen die zijn herbivoor, maar noemen zichzelf vegetariër. Zij eten uitsluitend plantaardig. En er zijn mensen die van zichzelf vinden dat zij veganisten zijn en helemaal niets van dieren tot zich nemen. Niet te verwarren met vaginisten, die juist weer gek zijn op vlees, maar dan op een heel klein specifiek stukje.

Deze week is nu de pleuris uitgebroken omdat een bekend blad van een grote supermarkt veel te weinig vlees in haar kerstmenu’s heeft gestopt. Dit tot grote woede van de carnivoren die het management van de supermarkt verwijten dat zij de oren laten hangen naar een kleine groep van fanatieke vleeshaters. Terwijl deze laatste groep de liefhebbers van vlees weer uitmaken voor een stelletje ongeciviliseerde kannibalen. Door deze felle en volstrekt belachelijke discussie zie je wel weer wat voor vlees men in de kuip heeft.

‘Men moet er niet zozeer op letten wat men eet, maar met wie men eet’