LOIL – ‘’t Mölleke, dé oplossing voor werkende moeders’, stond er eind augustus 1990 in de lokale kranten. Op 3 september, net na de schoolvakantie, opende Lidy Jansen aan de Loilse Kloosterstraat de eerste kinderopvang in de gemeente Didam. De nieuwe voorziening bleek in een behoefte te voorzien. Vanuit de hele regio brachten ouders hun kroost naar Loil.
“Er waren wel peuterspeelzalen, waar kinderen vanaf twee jaar terecht konden, maar een kinderopvang voor 0- tot 4-jarigen was helemaal nieuw in Didam”, zegt Lidy. “Ik weet nog goed dat opa’s en oma’s toen zeiden ‘je brengt je kind toch niet weg, dat voedt je thuis op’. We hebben ze vervolgens uitgenodigd om eens te komen kijken en toen ze het hadden gezien, was het goed.”
Zelf werkte Lidy in die tijd als vrijwilligster in de peuterspeelzaal in Loil. Daar werd al eens het idee geopperd om zelf een kinderopvang te starten. “Toen mijn eigen kinderen naar school gingen, heb ik dat idee weer opgepakt”, vertelt Lidy. “Ik had niks te doen en bij huis was er voldoende ruimte om wat voor mezelf te beginnen. We hebben vervolgens de varkensstallen omgebouwd tot speelruimte en boven werd een slaapzaal ingericht. Papieren had je destijds niet nodig, iedereen kon in principe een kinderopvang beginnen.”
Vergunning
Er moest echter wel een vergunning worden aangevraagd voor de nieuwe voorziening. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Toenmalig burgemeester Van Gils wilde niet meewerken aan de komst van de opvang, omdat deze naast een drukke autoweg lag. “Met hulp van advocaat Zandberg uit Zevenaar en Bertus Hageman is het toen toch gelukt om een vergunning te krijgen”, weet Lidy nog.
Ook deed Lidy in eerste instantie tevergeefs een beroep op het subsidiepotje van de gemeente Montferland, dat voor dergelijke voorzieningen goed was gevuld. “Puck & Co wilde ook starten met kinderopvang in Didam en het geld moest daar naartoe. In 1993 kreeg ik echter toch een bedrag van 135.000 gulden, maar ik moest wel tekenen dat ik daarna nooit meer aanspraak zou doen op de subsidie van de gemeente.”
Dat was ook niet meer nodig. ’t Mölleke, vernoemd naar de naastliggende korenmolen, draaide vanaf het begin op volle toeren. In 1993 werd de opvang zelfs verbouwd, zodat er ruimte kwam voor twaalf kindplaatsen, en moest Lidy personeel aannemen. “Destijds hadden we zo’n 25 tot 30 kinderen in de week. Toen we in 2004 echter weer aan allerlei nieuwe regeltjes moesten voldoen, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb een ontslagvergunning voor de dames aangevraagd en sindsdien zijn we officieel gastouderopvang.”
Toekomst
Het veranderde aan de opvang echter niks, die is nog steeds hetzelfde als 25 jaar geleden. “Ik heb gezinnen die al hun vierde en vijfde kind naar ’t Mölleke brengen. Dat zegt genoeg. In totaal heb ik al 180 kinderen opgevangen, die meestal vier jaar hier blijven. Ik hoop dat er daar nog een paar bij komen, want ik wil nog graag vijf jaar door”, zegt de inmiddels 55-jarige Loilse. Daarna neemt schoondochter Nicky van Belzen het van haar over. “Ze is volgend jaar klaar met haar opleiding en kan ’t Mölleke nog tot in lengte van jaren voortzetten.”
