DIDAM – Bijna drie jaar geleden leverde schutterij St. Isidorus de eerste zelf geoogste groenten af bij de voedselbank. Vanmorgen werden de laatste kratten prei en boerenkool bezorgd. Daarmee eindigde het voedselproject van de Oud-Dijkse schutterij, dat werd gekoppeld aan het Gelders Landjuweel dat vorig jaar juni in de buurtschap plaatsvond.

“Het land is bijna leeg”, vertelt oud-voorzitter Xaf Hendriksen, die samen met zijn vrouw Mimi de afgelopen jaren de grond beschikbaar stelde voor het telen van de groenten. Het laatste jaar werden er ook groenten bij buurman Jos Roemaat verbouwd. “Er staan nu alleen nog tien boerenkolen voor het komende vrijwilligersfeest van St. Isidorus.”

Behalve in de maanden februari, maart en april leverden de schutters sinds 2015 wekelijks verse groenten af bij het depot van de Voedselbank Montferland in Didam. In de zomer werd er zelfs twee keer per week geoogst, op maandag en op vrijdag. Daarmee konden in bijna drie jaar tijd een kleine 7000 gezinnen worden gevoed.

“Wij waren daar uiteraard ontzettend blij mee”, zegt Pieter Jan van den Berg, voorzitter van Voedselbank Montferland. “De producten waren ook altijd van een fantastische kwaliteit en schoon. We hoefden er niks meer aan te doen en konden ze zo bij de voedselpakketten voegen.”

Vervolg
Nu St. Isidorus stopt, hoopt Van den Berg dan ook dat het voedselproject op de één of andere manier een vervolg krijgt. “Het zou jammer zijn als het nu helemaal stopt”, vindt hij. “We gaan daarom op zoek naar een nieuwe partner. Mochten we echter niemand vinden, dan pakken we het misschien zelf op. Maar dan moeten we wel voldoende mensen hebben en de zekerheid dat het voor minimaal twee jaar wordt gecontinueerd.”

Daarnaast is er natuurlijk een stuk grond nodig om de groenten te kunnen verbouwen. “Met onderdak en water”, zegt Frenk Polman, één van de trekkers van het voedselproject. “Onderdak is niet alleen nodig voor de opslag, maar ook om de vrijwilligers van een kop koffie en een broodje te kunnen voorzien. Die kost en ‘inwoning’ kregen we er bij Xaf en Mimi gratis bij. Als het warm en droog weer is, moet je bovendien de groenten kunnen bewateren.”

Als het project een vervolg krijgt, dan wil St. Isidorus de eerste periode nog best een handje helpen om het goed van de grond te krijgen. “Met drie, vier mensen moet dat zeker lukken”, denkt Hendriksen. “Wij konden de afgelopen jaren een beroep doen op zo’n 110 vrijwilligers, waarvan de helft jongeren. Sommige vrijwilligers hielpen één of twee keer mee, anderen waren er wekelijks. Je moet een aantal trekkers hebben, die het project goed neerzetten en anderen kunnen enthousiasmeren. Dan komt de rest vanzelf.”