BEEK/LOERBEEK – Vijftien jaar geleden stopten ze definitief. De muzikanten van zwansorkest Snoek zouden daarna nooit meer in de originele formatie optreden. Tot afgelopen weekend. Carnavalsvereniging De Dösvlègels haalde ze over om nog één keer samen het podium te betreden.

Alleen ‘opa’ Arti Field ontbrak. De excentrieke Ier overleed vorig jaar in Griekenland. In zijn plaats speelde zaterdagavond en zondagmiddag Alexander Jansen, alias Bassie, van Gewoon Jansen mee. Verder was het weer als vanouds. Robert Pouwels was met zijn accordeon de grote entertainer en het publiek zong de nog altijd bekende nummers, geschreven door Gert-Jan Engelen, uit volle borst mee.

‘Vooruit, nog één keer dan’, was de slogan van de twee concerten in het Gildehuis in Beek. Voor het laatst konden de fans genieten van nummers als Bèèk, oh Bèèk, De Sambalbijenpolka en De Peeskesweg. Zaterdagavond werd het optreden voorafgegaan door een concert van Boh Foi Toch. Met zo’n 600 bezoekers was het Gildehuis tot aan de nok toe gevuld.

Koffieconcert
“Binnen een maand waren alle kaarten verkocht”, vertelde voorzitter Martijn Jansen van De Dösvlègels. Daarom werd er voor de laatkomers op zondagmiddag nog een koffieconcert ingelast. Zonder Boh Foi Toch, maar met de ‘Egerländer Kapel’ van muziekvereniging Volharding uit Beek. In de stijl van het kippenfeest in de schuur van Henk en Ellie te Boekhorst aan de Heideweg in Nieuw-Dijk, waarmee Snoek vroeger het winterseizoen afsloot. De 250, voornamelijk oudere, gasten werden daarbij getrakteerd op koffie met krentenwegge.

“We spelen eerst anderhalf uur rustige nummers, daarna houden we twee en een half uur pauze en vervolgens worden jullie allemaal thuisgebracht”, grapte Pouwels bij het begin van het koffieconcert. “Verzoekjes zijn welkom, maar dan wel met de fax graag.” Dus klonken naast de polka’s, walsen en covers van Boh Foi Toch, The Spitfires en Rowwen Hèze ook nu weer de bekende Snoek-nummers.

Zoals het liedje ‘Zegelziekte’. Gert-Jan Engelen: “Vroeger moest ik van mijn moeder elke woensdagmiddag bij slagerij Schiphorst anderhalf pond gehakt halen. Ik kreeg er dan hoefijzerzegeltjes bij. Daar is dit nummer op geïnspireerd. Zelfs twintig jaar later lopen alle winkeliers ons nog met zegeltjes na.”

Bèèk, oh Bèèk, waar het in 1996 allemaal mee begon, werd zelf twee keer gespeeld. Bij de Sambalbijenpolka toonde Snoek de videoclip, die het voor de pronkzitting van 1997 opnam. Als afsluiting bracht het orkest nog een nieuw nummer, dat Engelen ’s morgens pas had geschreven.

Goede doelen
Tussendoor traden de Beekse Egerländer van Volharding op. De muziekvereniging was ook één van de twee goede doelen, die Snoek had uitgekozen voor de opbrengst van de concerten.  Zowel Volharding als de lokale afdeling van de Zonnebloem kreeg zondagmiddag een ‘sjek’ van duizend euro uitgereikt. “Als blijk van waardering willen we jullie een deel van onze vergoeding van dit weekend geven”, zei Engelen. “Want jullie staan er ook altijd als we jullie inzet vragen.”

Volharding had daarop ook een verrassing voor Snoek in petto. “Wij schenken jullie ons jubileumboek, dat we een paar jaar geleden hebben uitgebracht. Daarin zit tevens een inschrijfformulier van de muziekvereniging. Zodat de mensen in Beek ook na dit laatste optreden van jullie als muzikanten kunnen blijven genieten.”