Mijn vriendjes en ik zijn, net zoals veel mensen, gek op voetballen. Er zijn slechts een paar verschillen tussen ons voetbal en dat van de mensen. Bij ons maakt het niet uit welke kant de bal opgaat, terwijl dat bij de mensen erg belangrijk schijnt te zijn. Bij ons staan er nauwelijks toeschouwers, met uitzondering dan van onze baasjes. In de mensenwereld wordt het een sport genoemd, terwijl het bij ons slechts een spelletje is.

Ooit heeft een bekende trainer gezegd dat voetbal oorlog is en naar menselijke maatstaven lijkt dat ook wel te kloppen, want voetbal is vooral heel veel emotie. Als het nationale elftal speelt, heeft iedereen wel een mening en is klaarblijkelijk iedereen ook coach. Als de club speelt, lopen de gemoederen hoog op. Voetballiefhebbers, ook wel supporters genoemd, laten zich horen en proberen hun helden met ondefinieerbare geluiden en klanken op te zwepen tot hoge prestaties. Supporters kun je onderverdelen in twee groepen. De echte voetballiefhebber en de man of vrouw die hun club in hun hart hebben zitten, de zogenaamde harde kern.

De laatste groep komt niet echt voor het voetbal, maar zijn meer bezig om zich gewelddadig te manifesteren. Dit, omdat zij zogenaamd zoveel liefde voor de club hebben. Niet beseffende dat zij met deze acties, hun zo geliefde club langzaam de nek omdraaien.

Het is deze harde kern die ervoor zorgt dat nagenoeg iedere wedstrijd in de hoogste divisie, door gemeentebestuurders en laffe clubdirecteuren, die hun oren laten hangen naar een stelletje raddraaiers, een risicowedstrijd is, waarvoor complete pelotons politieagenten moeten uitrukken, hiermee de staat en derhalve de belastingbetaler op hoge kosten trakteert. Nu door een algehele staking van de politie blijkt dat het allemaal wel meevalt en veel voetbalwedstrijden best wel zonder overdreven veel politievertoon gespeeld kunnen worden, komt de KNVB met een proef om dit bevestigd te krijgen.

In de mensenwereld moet men eens af van de stelling dat voetbal oorlog is. Zij moeten eens bij ons komen kijken hoe het eraan toegaat, gewoon lekker met z’n allen gezellig een fysiek spelletje doen. Waar de toeschouwers keuvelend langs de kant genieten van ons gedartel.
Bij ons staan er geen tot de tanden gewapende dienders om de veiligheid van ons en onze baasjes te waarborgen. Bij ons zijn er geen oververhitte baasjes die elkaar op het gezicht timmeren omdat de bal toevallig bij de tegenpartij terechtkomt. Ons spelletje gaat niet over de rug van de belastingbetaler. Neen, onze baasjes zorgen er zelf voor dat het er gezellig en leuk aan toegaat.