Ik weet het, geen smakelijk onderwerp, alhoewel er mensen zijn die er niet vies van zijn. Zonder er echt over te zeiken, wil ik dit thema toch even ter tafel brengen, want het urineren of anders gezegd, plassen, krijgt de laatste tijd wel bijzonder veel aandacht.

Afgelopen jaar was er nog veel ophef over een jonge vrouw die een bekeuring kreeg voor wildplassen. Ik weet niet wat daar zo erg aan is, want ik doe niet anders. Het kan natuurlijk zijn dat deze vrouw met haar broek onder aan de enkels wild huppelend door de straat is gegaan om als zodanig een geurspoor achter te laten en de plaatselijke hermandad dit iets teveel van het goede vond.

Op dit moment zijn er grote problemen in het streekvervoer. Nu eens niet het eeuwige gezeik over loon en werkdruk, alhoewel deze thema’s op de achtergrond altijd blijven sluimeren. Neen, het grootste probleem is dat de buschauffeurs niet kunnen plassen. Ik bedoel dat ze wel kunnen plassen, maar geen tijd hebben of krijgen om te plassen.

Nu kan ik mij wel voorstellen dat dit een probleem is, maar je zou maar een busreis moeten maken met een chauffeur die een zwakke blaas heeft. Neen, deze ridders van de weg moeten erop getraind zijn om hun plas op te houden en niet bij iedere bushalte achter de bosjes te moeten duiken om hun behoefte te doen. Inmiddels is er een voorstel gedaan dat het reisschema zo wordt opgesteld dat zij iedere vier uur de tijd krijgen om te lozen. Onder het motto ‘bevrijdt terwijl u rijdt is een toiletpot onder de zitting van de chauffeur misschien een beter oplossing.

‘Hoe minder behoefte, des te gelukkiger’