Deze week was er enige commotie over een aankondiging van de gemeente Montferland dat de belasting voor toeristen zou worden verhoogd met vijfentwintig eurocent. Regionale hotel- en campinghouders kwamen in het verweer, omdat zij een verhoging met maar liefst vijfentwintig procent exorbitant vinden en vrezen dat hierdoor veel minder toeristen naar Montferland komen.

Persoonlijk maakt mij een verhoging van tarieven niets uit, want ik eet er geen brokje minder om, maar ik kan mij voorstellen dat het mensen in hun portemonnee raakt. Alhoewel het misschien wel raadzaam is om deze verhoging eens door een neutrale bril te bekijken. Het klinkt namelijk heel anders als je spreekt van centen of procenten. Een verhoging van vijfentwintig procent is afschrikwekkend en haast niet te verkopen, maar een verhoging van vijfentwintig cent daar voelen mensen volgens mij niet zoveel van.

Als wij snel even een rekensommetje maken dan is één toerist die twee nachten in één van de hotels verblijft, vijftig eurocent extra kwijt. Om dit bedrag te visualiseren, kun je dit vergelijken met een kwart pilsje, een stukje frikandel van de plaatselijke snackbar, of een fractie van de fooi die de gemiddelde toerist wel in een of andere gelegenheid achterlaat.

Natuurlijk zijn er ook toeristen die enkele weken in het mooie Montferland verblijven en die met hun hele gezin ergens op een camping staan. Als wij een berekening loslaten op een gezin met twee kinderen die drie weken vakantie vieren, komt dat op 21 nachten keer één euro.

Dat lijkt in een oogopslag misschien veel, maar dat is per gezin slechts ten hoogste een driekwart ijsje per dag, voor twee personen geen mayonaise op de friet, of mama laat één keer in de drie dagen een wijntje staan.

Ik begrijp de ophef van de hotel- en campinghouders wel, maar of met deze verhoging de toeristen uit het mooie Montferland wegblijven, betwijfel ik ten zeerste.

‘Luidsprekers versterken de stem, niet de argumenten’