De overheid is er voor de maatschappij. Zij stelt wetten op, maakt beleid en houdt toezicht. Dit alles in het belang van de maatschappij en het welzijn van mens en dier. Ik moet eerlijk toegeven dat ik geen referentiekader heb, omdat ik pas enkele jaren op deze aardkloot ben, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de overheid de laatste jaren er een potje van maakt.

Ministers die liegen of schadelijke opmerkingen maken, partijleiders die klaarblijkelijk niet al te best met hun vriendinnetjes omgaan (alhoewel dat een privézaak is die niet schadelijk hoeft te zijn voor de maatschappij). Voortdurend geklungel bij geldverslindende ICT-projecten en een gedeputeerde die toegeeft dat er toegestaan wordt dat bedrijven regelmatig de wet overtreden en om niet teveel vragen van buitenaf te krijgen, zij vergunningen verstrekken waarbij toegestaan wordt dat de wet wordt overtreden.

Tot overmaat van ramp is er een enorme commotie en chaos rondom twee Armeense kinderen die nooit hier hadden mogen zijn, waarmee tegelijkertijd het beleid tot op de grond is afgebroken. Kan het nog gekker.

Uit de berichten van de laatste tijd kunnen mensen opmaken dat de overheid faalt. Wetten worden overtreden, beleid wordt met voeten getreden, overheidsprojecten mislukken en van toezicht is nauwelijks sprake. Als er al toezicht is, wordt veel met de mantel der liefde bedekt.

Ik geef toe, ik ben maar een hond en heb slechts mijn instinct, dus aanspreken over mijn verstandelijke vermogen kan men niet. Maar als ik al dat geklungel zie, vraag ik mij wel af wat voor mensen er bij de overheid zitten die deze ellende veroorzaken. Waarom gaat er zoveel fout. Is het gebrek aan kwaliteit, desinteresse, of simpelweg het gegeven dat werken met geld dat niet van hun is nu eenmaal niet of nauwelijks in de eigen portemonnee wordt gevoeld.

‘Er zijn maatschappijen die door de slimsten geregeerd worden, dat is bijvoorbeeld bij bavianen het geval’