Joep’s beslommeringen: Orgasmeorgaan

Deze week stond er een levensgroot artikel in de Gelderlander over het kleinst zichtbare lichaamsdeel van het vrouwelijke lichaam. In het bewuste artikel werd er euforisch geschreven over dit bijzondere knobbeltje als ware het dat men zojuist een nieuwe planeet had ontdekt.

Klaarblijkelijk zijn er nog vrouwen die niet weten dat zij zo’n knobbeltje hebben en zijn er ook vrouwen die wel weten dat zij ergens zoiets hebben, maar deze niet kunnen vinden. Ook voor veel mannen schijnt het lastig te zijn om deze bijzondere naald in de hooiberg te vinden. Het kan natuurlijk ook zijn dat deze laatste groep teveel bezig is met hun eigen orgasmeorgaan, die in tegenstelling tot bij de vrouwen, bij veel mannen wel met het blote oog is te zien. Je hoort en leest namelijk zelden dat vrouwen deze bij de man niet kunnen vinden, maar dat hoeft niet altijd aan de vrouw te liggen.

Nu ben ik misschien wel de laatste die hier iets over kan zeggen, want ik heb mij nog nooit  bezig gehouden met het orgasmeorgaan van de teefjes in mijn omgeving. Nieuwsgierig als ik ben, steek ik mijn neus weleens in hun zaken, maar iets wat maar enigszins lijkt op of ruikt naar een orgasmeorgaan, is mij tot nu toe totaal ontgaan. Waarbij ik wel moet zeggen dat  bepaalde geuren dan mijn neus prikkelen en ik sterk de behoefte krijg tot enige lichamelijke activiteit.

Gelukkig is er voor de vrouwen weer hoop want Ellen Laan, coauteur van het boek seks, geeft in het artikel van de Gelderlander uitvoerig uitleg in woord en beeld, waar met name de mannen, dit bijzonder gevoelige lichaamsdeeltje kunnen vinden, zodat vanaf nu het liefdesspel ook voor de vrouwen een genot kan worden. Tenminste als de mannen zich er in willen verdiepen.

‘Zodra je de gevoeligste plek hebt ontdekt, laat je hand dan niet weerhouden door een dwaas schaamtegevoel’ (Ovidius)