Joep’s beslommeringen: Kleintjes

‘Wij letten op de kleintjes’. Deze slogan wordt weleens gebruikt door supermarkten. Het lijkt erop dat zij daarmee willen zeggen dat zij de prijzen van hun producten laag houden en dat mensen met een kleine portemonnee gerust bij hun de boodschappen kunnen doen. In de praktijk blijkt echter dat zij daar heel iets anders mee bedoelen.

Het letten op de kleintjes betekent voor deze zogenaamde maatschappelijke bewuste ondernemingen dat hun doelstelling er vooral op is gericht is om jonge kinderen uit te buiten. Het liefst hebben zij amper 16-jarige kinderen die voor een schamel loontje zich de benen uit de kont moeten rennen. Zodra deze jongeren de 18-jarige leeftijd hebben bereikt en de beste jaren van hun jeugd aan de supermarkt hebben gegeven, worden deze afgedankt om plaats te maken voor nog jongere jeugd, want die hebben tenslotte de toekomst.

Het blijkt nu dat het nog erger is dan gedacht, want veel jongeren worden gedwongen om meer uren te maken dan is overeengekomen en deze uren worden niet betaald. Als zij een keer vrij willen hebben, worden zij zo onder druk gezet dat zij nauwelijks nog vrij durven te vragen en als zij zich ziek melden, moeten zij zelf voor vervanging zorgen. Dit is geen kinderarbeid meer, maar slavenarbeid. Woordvoerders, of misschien moet ik zeggen slavendrijvers, van verschillende supermarkten lieten al weten dat dergelijke zaken absoluut tegen de bedrijfsregels zijn en dat de berichtgeving hierop berustte op incidenten. Ik weet niet of je vijfduizend klachten nog een incident kunt noemen.

‘Door de eeuwen heen hebben de kleinen voor de domheden van de groten moeten boeten’