Frankrijk, een mooi land om op vakantie te gaan, maar de inwoners krijgen vaak kritiek dat zij nogal chauvinistisch zijn. Dat laatste is niet zo verwonderlijk, want buiten hun eigen landstaal, spreken zij nauwelijks een andere taal. Enerzijds omdat zij van mening zijn dat buitenlanders de Franse taal machtig moeten zijn, anderzijds omdat zij er de pest aan hebben om Engels of Duits te spreken.

Iedereen die weleens in Frankrijk op bezoek is geweest, weet wat de algemeen bekende uitdrukking ‘met de Franse slag’ inhoudt. Met andere woorden, de Fransen nemen het allemaal niet zo nauw. Dat dit laatste voortdurend wordt bevestigd door vooraanstaande Franse politici, blijkt wel uit het volgende.

François Fillon, beoogt presidentskandidaat van de republikeinse partij, ligt onder vuur omdat hij zijn vrouw een vet betaald baantje in het Europese parlement heeft bezorgd, terwijl zij daar nooit aanwezig is geweest. Ook schijnt hij geen fanatiek belastingbetaler te zijn.

Marie Le Pen en haar partij maken het nog bonter. Door valse declaraties in te dienen en dure feestjes te geven op kosten van Europa. Vreemd dat zij voortdurend schreeuwt dat zij uit Europa wil, terwijl zij al jaren in de kas van Europa loopt te graaien.

Dan hebben wij natuurlijk nog de zeer ijdele Franse president Hollande, die het nodig vindt om op kosten van de gemeenschap een kapper in dienst te hebben die voor zo’n slordige tienduizend euro per maand de haren van de president verzorgt. Volgens de laatste berichtgeving is de minister van Binnenlandse Zaken, Bruno Le Roux, inmiddels ook opgestapt, nu gebleken is dat hij zijn tienerdochters enkele bijbaantjes heeft bezorgd waarbij zij een meer dan modaal salaris kregen toebedeeld.

Binnenkort gaan de Fransen stemmen en de enige kandidaten die zich tot nu toe hebben gemeld, prediken dat zij zullen opkomen voor het volk, en dat terwijl zij voortdurend zichzelf over de rug van het volk verrijken.

Misschien moeten wij medelijden hebben met het Franse volk. Van de andere kant, als je al eeuwenlang halsstarrig je eigen koers vaart, daarbij weinig rekening houdt met de landen om je heen en ondanks dat je een samenwerkingsverband bent aangegaan, stug vasthoudt aan die koers, dan hoeft de rest van Europa straks geen medelijden te hebben. Het volk krijgt altijd de leider die het verdient.

‘Nombre d’actions humaines sont commandées par une sorte d’intérêt que l’on apelle, en proper terme, le désintéressement’

(Veel menselijk handelen wordt ingegeven door een soort eigenbelang dat men zelf onbaatzuchtigheid noemt)