Joep’s beslommeringen: Dierenleed

Onlangs stond er een artikel in de krant dat de dierenpolitie in zwaar weer was beland. Nu vind ik dit geen bijzonder wereldnieuws wat de moeite waard is om in de krant te vermelden, maar goed. Klaarblijkelijk zijn de agenten van tegenwoordig niet meer zo als de veldwachters vroeger waren, die net zoals wij honden, altijd in weer en wind buiten waren.
Niemand die er moeilijk over deed en in mijn geval nu nog steeds niet.

Gelukkig ging dit niet over de weersbestendigheid van de moderne agent, maar over het feit dat de dierenpolitie het werk waar zij voor worden ingezet, niet meer kunnen uitvoeren omdat zij andere taken moeten uitvoeren. Het aantal agenten dat is opgeleid om dierenmishandeling te herkennen en op te sporen is veel minder dan de in de regering afgesproken vijfhonderd agenten. Dit gaat er dus weer toe leiden dat dierenmishandelingen vaker gaan voorkomen en dat deze dierenbeulen rustig hun gang kunnen blijven gaan zonder dat zij hiervoor worden gestraft. Door het bezuinigingsbeleid van de overheid zijn wij dus weer de dupe.

Ik kan natuurlijk mijn ogen hiervoor sluiten omdat het mij niet treft, want ik heb een goed baasje en de kinderen in de buurt zijn gek met mij. Deze liefde is overigens wederzijds. Maar ik wil en kan mijn ogen hier niet voor sluiten, want zolang er nog psychopaten rondlopen die op de meest vreselijke manieren er genoegen in scheppen om mijn soortgenoten te mishandelen, zal ik strijdbaar zijn. Mocht ik toevallig ooit getuige zijn van een dergelijke mishandeling, zal ik niet aarzelen om mijn scherpe tanden te plaatsen daar waar het deze persoon het meest pijn doet. Als dan de mensenpolitie het nodig vindt om mij hiervoor te bestraffen, dan heb ik er dat graag voor over, ondanks dat ik weet dat dit dan tegelijkertijd mijn laatste daad zal zijn.

‘Houd van dieren. God heeft ze de rudimenten van denken en ongestoorde vreugde gegeven. Verstoor hen niet, kwel ze niet, ontzeg ze hun geluk niet, dwarsboom Gods bedoelingen niet.’ Dostojevski