Er wordt vaak gezegd dat aanval de beste verdediging is. Volgens mij komt dit gezegde uit de voetbalwereld. Niet dat de mannen dit de laatste jaren ter harte genomen hebben, want het was armoe troef met de nationale voetballers.

Gelukkig hebben de voetbalvrouwen het wel goed begrepen en kennen zij slechts één richting: naar voren met die bal. Niks breed leggen of achteruit voetballen, neen alle acties zijn gericht op het vijandelijke doel. Splijtende passes en dreigende voorzetten gaan gepaard met technische hoogstandjes waar menig mannelijk voetballer jaloers op mag zijn. Dat alles  gebeurt met een tomeloze inzet en een fanatisme die de voetballiefhebber de laatste jaren heeft moeten ontberen.

“Als wij de bal hebben, hebben hunnie hem niet”, deze befaamde uitspraak van de legendarische nummer veertien, nemen de voetbalvrouwen ook zeer ter harte. Als zij al de bal een keer verliezen, hebben zij deze in een oogwenk weer terug om deze vervolgens weer bij een van de razendsnelle vleugelspeelsters in te leveren. Fysiek staan zij hun vrouwtje en schuwen het gevecht niet. Als er al een keer een stevige schermutseling plaatsvindt, dan wordt er niet gezeurd, maar worden de mouwen nog verder opgestroopt.

Daar waar er jaren, voornamelijk door de mannen, lacherig werd gedaan over vrouwenvoetbal, heeft het Nederlandse vrouwenteam deze week de harten gestolen van veel supporters. Dit is voetbal zoals het gespeeld dient te worden. Energiek, technisch, met een enorme wil om te winnen en een elegantie als ware het ballet.