‘Als ik nog tijd van leven krijg, komt er ook een vijfde deel’

DIDAM – In zijn hoofd zitten nog voldoende verhalen voor een vijfde boekje. Bij de presentatie van het vierde deel van ‘’t is waor gebeurd… mien bruur kan getuuge’ is Eef Willemsen dan ook niet te beroerd om er alvast een paar te vertellen. Zoals over vrouw Boerboom en postbode Rasing, in Didam beter bekend als vrouw Kwatta en de geit. “Als ik nog tijd van leven krijg, zet ik ook die op papier.”

Eef Willemsen op de plek waar vroeger de ‘olde kastanjeboom’ stond, tussen het Albertusgebouw en de pastorie. “Dit was vroeger de hangplek van Die:m.”
Eef Willemsen op de plek waar vroeger de ‘olde kastanjeboom’ stond, tussen het Albertusgebouw en de pastorie. “Dit was vroeger de hangplek van Die:m.”

Het eerste deel van het boekje ‘’t is waor gebeurd… mien bruur kan getuuge’ schreef Eef Willemsen eind jaren negentig. Begin deze eeuw verscheen zijn tweede en in 2008 het derde deel. Donderdagmiddag presenteerde de inmiddels 81-jarige Didammer boekje nummer vier met Die:mse volksverhalen.

“Ze zijn allemaal op waarheid gebaseerd”, zegt Willemsen. “Maar ik maak ze natuurlijk wel wat smeuïger dan ze me verteld zijn. Meestal is het ook een combinatie van een aantal verhalen. Ik had het geluk dat ik al jong bij de muziek was. Met Harmonie De Club stond ik overal met de neus vooraan bij. Was er een feest in Die:m, dan brachten wij een serenade. Maar we hadden ook de Nova’s, dat waren meester vertellers. Daar heb ik altijd goed naar geluisterd. Ik kon goed onthouden en maakte op een kladje af en toe wat aantekeningen.”

Verhalen
Als chauffeur op de Gelderse Tram hoorde Willemsen echter ook tal van verhalen. En via de oude drukker Theo Leonards, een buurman van Willemsen. “Als hij wat hoorde, wees hij naar mij ‘ga maar naar Eef, die heeft een fotografisch geheugen, die onthoudt ze wel’.” Het was diezelfde Leonards die hem na zijn pensioen aanspoorde om de verhalen op papier te zetten. “Hij zei ‘schrijf het nou eens op, het is jammer als ze straks verloren gaan’.”

Dat deed Willemsen dus in ‘’t is waor gebeurd… mien bruur kan getuuge’, een zin die hij een oude man ooit eens in een televisieprogramma tegen de verslaggever hoorde zeggen. Het nieuwe boekje telt zeven van die Die:mse volksverhalen, afgewisseld met een drietal ‘overwegingen’. De verhalen zijn allemaal in het dialect geschreven, zoveel mogelijk in de WALD-spelling.

“En met veel humor”, vertelt Theo te Wil, voorzitter van de Oudheidkundige Vereniging Didam. Samen met secretaris Jan Beursken deed hij de eindredactie van het boekje. “Zo geeft Eef op zijn bekende wijze weer een aardig beeld van het dagelijks leven in Didam in vroegere jaren. Verhalen over kwajongensstreken en kattenkwaad, zoals over de plaatselijke ‘lompekeerl’, die als schooljongen appels stal bij de hoefsmid met de nodige gevolgen van dien.”

Levenswijsheden
Daarnaast staan er ook enkele overwegingen of levenswijsheden, zoals Eef ze zelf noemt, in het boekje vermeld. Bijvoorbeeld over ‘De olde kastanjeboom’ in het centrum van Didam. “Die heeft tweehonderd jaar tussen het Albertusgebouw en de pastorie gestaan”, weet Eef. “Dat was vroeger het middelpunt en de hangplek van Die:m, waar veel spannende verhalen werden verteld.”

Deel vier van ‘’t is waor gebeurd… mien bruur kan getuuge’ is te koop bij de Oudheidkundige Vereniging Didam en Bruna Kuppens. Het boekje kost 5 euro en voor leden van de OVD 4 euro (maximaal twee). Te Wil: “Een mooi cadeautje voor weinig voor wie nog wat leuks zoekt voor de feestdagen.”